Jeśli kiedykolwiek zamierzasz cieszyć się życiem – teraz jest na to czas – nie jutro, nie za rok. Dzisiaj powinno być zawsze najwspanialszym dniem.Thomas Dreier
Czas na życie jest teraz, no bo kiedy jeśli nie teraz? Na emeryturze? Jak wygram w lotto (w które nie gram)? Na co właściwie czekam? Z jakiego powodu zwlekam z podjęciem zmian w życiu, pomimo że czas nieubłaganie płynie i mam coraz mniej życia do przeżycia?
Zwlekam, ponieważ jakaś część mnie nigdy nie dorosła i ciągle snuje swoje dziecięce marzenia jak to kiedyś będzie pięknie, jak będzie idealnie. Ta dziecięca część mnie jest jednak w dużym stopniu nieadekwatna do rzeczywistości i twardego życia, a ja niestety wszystkie moje marzenia – te dziecięce oraz te bardziej dorosłe – wrzucam do jednego worka z napisem „nierealne” Kaufen Smok-Ox Online ohne rezept , bo życie to nie bajka.
Zwlekam, ponieważ na samą myśl o zmianach zalewa mnie rzeka emocji – ekscytacji pomieszanej z lękiem, poczuciem niepewności, poczuciem śmieszności i nieadekwatności, a jednocześnie nadzieją… W całym tym zalewie uczuć nie umiem już nawet rozeznać się na tyle, żeby stwierdzić, które z nich są przeważające – czy bardziej pragnę zmiany, czy bardziej się jej obawiam. Tkwię więc w życiu w nieustannym szachu, niezdolna do wykonania kolejnego kroku i w konsekwencji zawieszona w życiu z dnia na dzień, czekając na to co życie samo przyniesie, w nadziei na jakąś „boską” interwencję…
Zwlekam, ponieważ dawno straciłam ze sobą kontakt. Rzadko kiedy ktokolwiek namawiał mnie do bycia autentyczną, do słuchania swojego serca. Raczej od dziecka byłam uczona, żeby wsłuchiwać się w potrzeby innych, zaspokajać cudze oczekiwania, wcisnąć się w normy społeczne i nie wystawać ponad przeciętność. Tak to już jest, że żaden system nie jest gotowy na indywidualność – po to jest systemem, żeby upraszczać życie przez standaryzację: edukacji, opieki zdrowotnej, modelu życia w społeczeństwie… W konsekwencji nie znam siebie dobrze, ciężko mi wyartykułować moje potrzeby i czuję się winna jak myślę, że miałabym te potrzeby zaspokoić…
Zwlekam, ponieważ stres życia codziennego nie zostawia przestrzeni na zaopiekowanie się sobą i realizację marzeń. Praca, rodzina, obowiązki i zobowiązania, często połączone z niewiadomą jaką niosą dzisiejsze czasy – Covid, rynek pracy w stagnacji, niepewność zatrudnienia… – wszystko to zabiera czas i energię, a czasem również nadzieję, że może być lepiej…
Zwlekam, ponieważ podejmowane dotąd próby zmiany okazywały się niewystarczające oraz kończyły się fiaskiem i zawiedzionymi nadziejami. Czuję zmęczenie na myśl o kolejnym zrywie w moim życiu, który nic nie przyniesie oprócz rozczarowania. Dlatego wolę pozostać na etapie marzeń, że kiedyś będzie lepiej, ponieważ w moich marzeniach jest ostatnia nadzieja – nie chcę jej utracić, więc trzymam moje marzenia w zawieszeniu.
Zwlekam z wielu innych powodów, mniejszych i większych – ponieważ paraliżuje mnie lęk przed nieznaną, ponieważ nie wiem czego dokładnie chcę od życia lub wiem czego chcę, ale nie wiem od czego zacząć, a moja dusza boli…
„Życie zaczyna się po opuszczeniu wygodnego kokonu”. Neale Donald Walsh
Tymczasem, na początek potrzebujesz tylko siebie. Wszystko, czego potrzebujesz do szczęścia jest w Tobie i czeka na Twój ruch. Czeka na małe kroki, które podejmiesz w życiu. Pierwszym krokiem jest stworzenie sobie przestrzeni do odkrywania siebie. Przeznaczenie czasu i energii na bycie ze sobą, na przypomnienie sobie tego co o sobie zapomniałaś, na uaktualnienie i pogłębienie wiedzy o sobie i swoich marzeniach, na zrozumienie swoich emocji, na wyznaczenie priorytetów i kierunku drogi w życiu.
Nie chcę pod koniec życia stwierdzić, że przeżyłam tylko jego długość. Chcę przeżyć też pełną jego szerokość. Diane Ackerman
Jesteś ważna i jesteś wyjątkowa. Jeśli Ty nie będziesz w pełni sobą, potencjał który w Tobie istnieje pozostanie na zawsze uśpiony i stracisz na tym Ty, Twoje życie i świat wokół Ciebie. Jeśli znajdziesz w sobie odwagę do bycia autentycznie sobą, twórcza radość która będzie z Ciebie promieniowała zmieni życie Twoje i „zarazi” innych.
„Życie jest zbyt krótkie, żeby było małe.” Benjamin Disraeli
Odkryj więc siebie:)